woensdag 21 oktober 2009

ver weg van de komedie

Ik heb zo mijn manier
van zeggen – ja, ja – als de anderen
vragen of het nog te doen is.

Ik maak het voor de centen,
haal mijn schouders op,
ik snuif en denk,
routine is mijn aambeeld

hamer ik de hoeken in de tijd,
gestadig al mijn eindjes uit elkaar en
in verwachting glad, geluidloos
stomweg standaard.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten